Ανταπόκριση: Into Battle Fest Vol I

Παρασκευή 8/12

Φτάσαμε στο Κύτταρο την ώρα που έπαιζαν οι Sons Of Iniquity και παρότι ερχόμουν σε επαφή μαζί τους για πρώτη φορά οι γνωστές φιγούρες των μελών τους απο τις συμμετοχές τους με άλλες μπάντες της σκηνής μαρτυρούσαν την προφανή μουσική κατεύθυνση του σχήματος .Παλιομοδίτικο Heavy λοιπόν για να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο κλίμα .

 Συνέχεια με Slaughtered Priest τους οποίους και αυτούς έβλεπα για πρώτη φορά .Λυσσασμένο Thrash/Black με την μπάντα να έχει πολύ καλό ήχο και ωραίο στήσιμο στην σκηνή ενώ και παιχτηκά δεν ήταν άσχημοι με εξέχοντα τον Γιάννη Βότση (Ravencult ,Thou Art Lord και πολλά άλλα) στα τύμπανα ο οποίος απο μόνος του είναι ένα υπερθέαμα !

 Οι Wrathblade που πήραν την σκυτάλη έπαιξαν ένα σετ βασισμένο κυρίως στο νέο δίσκο (God of the Deep Unleashed) και μερικά παλιότερα classics .Αγαπημένη μπάντα γενικώς που πιστοποιεί κάθε φορά και live γιατί αποτελεί έναν απο τους καλύτερους σύγχρονους πρεσβευτές του επικού ήχου 

 Οι Portrait απο τότε που είχαν κυκλοφορήσει τον 1ο δίσκο τους δεν μου είχαν γεμίσει το μάτι πράγμα που δεν άλλαξε ούτε μετά την εμφάνιση τους την Παρασκευή .Αν είστε αρωστάκια με King Diamond πάντως δεν θα χάσετε κάτι αν τους τσεκάρετε 

 

Τα ίδια περίπου θα πω και για τους Count Raven .Παρότι παίρνουν κάποια points λόγω της ευλαβικής προσήλωσης τους στον Sabbathικό ήχο η μονοτονία στις χαμηλές ταχύτητες και το μονολιθικό riffing όπως και τα κουλά solo τιγκαρισμένα στο wah με κούρασαν 

 

Η ώρα των Riot V όμως είχε φτάσει και οι προσδοκίες όλων όσων γέμισαν το Κύτταρο εκείνη την μέρα ήταν στα ύψη .Η μπάντα για περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά παρέδωσε μαθήματα Heavy Metal αποδίδοντας ΑΛΑΝΘΑΣΤΑ νότα προς νότα ενα Best of σετ απο όλη την πορεία των Riot (1976 έως σήμερα) με πεντακάθαρο ήχο και φοβερή σκηνική παρουσία .Εμφάνιση αντάξια του ονόματος τους και της ιστορίας της μπάντας ! Ελπίζω να έχω την ευκαιρία να τους παρακολουθήσω ξανά και στο μέλλον. 

Σάββατο 9/12

Δυστυχώς χάσαμε τις εμφανίσεις των Hateflames και The Temple ,ενώ και απο King Leoric μόνο 2 κομμάτια προλάβαμε .Πάντως αν κρίνω απο τις αντιδράσεις του κόσμου και τα χαμόγελα της μπάντας στο τελευταίο κομμάτι μάλλον και οι ίδιοι αλλά και όσοι ήταν μέσα στο μαγαζί εκείνη την ώρα ευχαριστήθηκα την εμφάνιση τους .Οι Released Anger που πήραν την σκυτάλη όπως και οι Wrathblade την προηγούμενη μέρα έκαναν μια ανεπίσημη παρουσίαση του νέου δίσκου τους (Revenge) και έκλεισαν με κάποια παλιότερα κομμάτια .Πολύ καλοί live όσες φορές τους έχω δει και σίγουρα μια απο τις καλύτερες εγχώριες Thrash μπάντες .

Συνέχεια με τους αρκετά ιδιαίτερους Σουηδούς Horisont που κινούνται ηχητικά σε 70's Hard/Prog Rock καταστάσεις .Η μπάντα έπαιξε πολύ καλά και είχε και το αντίστοιχο image που παρέπεμπε σε εκείνη την εποχή !! Σίγουρα εκείνη την βραδιά κέρδισαν αρκετό κόσμο που δεν τους γνώριζε.

Πάμε στους Domine τώρα ένα συναυλιακό μου απωθημένο εδώ και πολλά χρόνια .Παρότι δισκογραφικά ανενεργοί τα τελευταία χρόνια εξακολουθούν να είναι ένα πολύ μεγάλο όνομα στον χώρο του επικού Heavy Metal και ειδικά στην χώρα μας μιας και θεωρούνται οι αναβιωτές του συγκεκριμένου ήχου στα 90s και αποτέλεσαν την μπάντα πρότυπο για τις αντίστοιχες σκηνές σε Ιταλία και Ελλάδα .Επιλέγοντας λοιπόν να παίξουν ένα σετ αποτελούμενο κυρίως απο τα επικά μεγάλης διάρκειας κομμάτια τους έδωσαν στον κόσμο αυτό ακριβώς που ήθελε ! Ψυχωμένη εμφάνιση με έναν Morby να παίρνει κεφάλια ταξιδεύοντας μας στους κόσμους του Michael Moorcock και Robert Howard (highlight της βραδιάς το The Aquilonia Suite). Οι Tokyo Blade που έκλειναν το φεστιβάλ κανονικά θα εμφανιζόντουσαν με τον original τραγουδιστή τους (Alan Marsh) αλλά λόγω ασθενείας δεν μπόρεσε να ταξιδέψει με την μπάντα . Αντικαταστάτες του ήταν κάποια παιδιά απο εγχώριες μπάντες που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την μπάντα για να μην ακυρώσει την εμφάνιση .Το γεγονός αυτό ξενέρωσε πολύ κόσμο όπως και το ότι ούτε ο διοργανωτής ούτε η μπάντα έβγαλαν κάποια επίσημη ανακοίνωση τις προηγούμενες μέρες με αποτέλεσμα πολύ κόσμος να αποχωρίσει μετά την εμφάνιση των Domine – μεταξύ των οποίων και εγώ .

 

Έν κατακλείδι ήταν ένα πολύ δυνατό διήμερο που προσωπικά πέρασα πολύ όμορφα βλέποντας κάποιες μπάντες που περίμενα να δω χρόνια αλλά και κάποια αγαπημένα Ελληνικά σχήματα που πάντα γουστάρω τα live τους .Ελπίζω το φεστιβάλ να καθιερωθεί και να διορθωθούν οι όποιες φετινές ατέλειες (τήρηση ωραρίου ,περίπτωση Tokyo Blade)

Κείμενο/Φωτογραφίες : Αλέξανδρος Οικονόμου